หลังจากที่สอบสัมภาษณ์ซิติเซ่นผ่านแล้ว วันที่ Feb,11/15 อีก 3 อาทิตย์ ได้รับจดหมายนัดสาบานตน วันที่ Mar,02/15 และวันพิธีสาบานตน ในวันศุกร์ Mar,13/15 เวลา 9.30 น. นัดซะเช้าอีกแล้ว เบื่อจะตื่นเช้า ๆ แต่ก็เอาฟ่ะ หนสุดท้ายที่จะต้องขับรถไปไกล 1 ชั่วโมง 40 นาที เสียค่า toll อีกตะหาก รอบก่อนที่ไปสัมภาษณ์ลองไปเส้นปกติ รถแม่มติดค่อดๆ รถเยอะจิงเชียว 
ใจคอไม่ดี กลัวจะสาย 555 รออีกอึดใจเดียว ประมาณ 2 อาทิตย์ ก็จะเสร็จเรียบร้อยหมดเวรกรรมกะอิมเมเกรชั่นซะกะที 
คืนก่อนวันนัดที่ต้องไปพิธีสาบานตน เว็บที่เช่าเขียนบล็อกอยู่เนี้ยหร่ะ โดนทางบริษัทให้เช่าเว็บ block เพราะมีการใช้งานเว็บคนเข้ามาเยอะสูงผิดปกติ ประมาณว่าโดนสแปมถล่มเว็บ เมลล์ติดต่อ support ก็ได้ความว่าจำเป็นต้องปิดเว็บไปก่อน ให้เราหาวิธีแก้หาสาเหตุว่าเพราะอะไร มึนงงจนเกือบตีสี่ ตายละตรูเช้าต้องตื่นแต่เช้าอีก 
นอนก็ไม่ค่อยจะหลับ เหมือนว่าหลับไปนิดเดียวเคลิ้มๆ รู้สึกตัวอีกทีตื่นก่อนโทรศัพท์จะปลุก 6 โมงเช้า ต้องออกจากบ้าน 7 โมง เพราะเด้วรถจะเยอะอีก
ในจดหมายบอกไว้ว่าให้แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย สมเกียรติในพิธีการหน่อยนะ อย่าใส่ยีนส์มา เอาเข้าจริง ๆ ตามหลักการห้าม แต่วันพิธีก็ยีนส์พรึบไปหมด ขอให้มันสุภาพก็พอ ไม่ใช่ขาสั้น เท้าแตะ นี่ก็เกินไป 
รองเท้าผ้าใบมันเก่าเซอเกินไปหน่อย มีรองเท้าหนังใส่ซะหน่อย เสื้อโปโล กางเกงธรรมดาสีดำ พอแล้ว เด้วจะหล่อไป
อากาศยังหนาวอยู่ ใส่แจ๊คเก็ตคลุมอีกที จบ ซิ่งออกจากบ้าน 7 โมงตรง ขับไป เปิดเพลงดังๆ ซิ่งระเบิด ตำหนวดยังไม่ตื่น อิอิ ถึง 8.45 น. เข้าไปก็เอกซเร่ย์ตรวจร่างกายเหมือนเดิม ให้เอกสารพร้อมกรีนการ์ดเจ้าหน้าที่ตรวจ โยนสิ่งของลงกะบะไปซะสแกน ไปนั่งรอ ในจดหมายนัด จะมีให้กรอกด้านหลัง ถามคำถามเกี่ยวกับตัวเราเองว่า ได้เดินทางออกนอกอเมริกาไหม ได้ไปทำผิดกฎหมายอะไรมาไหม โน่นนี่นั่น หลังจากวันสอบสัมภาษณ์จนถึงวันพิธีสาบานตน ก็กรอกไปได้เลย ติ๊กเลือก No หมดทุกข้อ อย่าไปเลือก Yes เชียว เด้วงานจะงอก ตั้งแต่ที่บ้าน แต่วันที่ให้ระบุเป็นวันพิธีสาบานตน พร้อมเซ็นชื่อ กรอกที่อยู่ปัจจุบันให้เรียบร้อย ตอนเช้าที่นั่งรอ เจ้าหน้าที่จะขอตรวจเช็คเอกสารพร้อมกรีนการ์ดก่อนเข้าพิธีว่ากรอกถูกต้องเรียบร้อยไหม และจะย้ำถามอีกรอบว่า ไม่ได้ทำไรผิดมา ไม่ได้ออกนอกเมกามาใช่ไหม ก็ No ไปอย่างเดียวนะครับ
ด้วยความง่วงมาก เซ็นต์ชื่อไม่ตรงช่องกันเลยทีเดียว 55 เจ้าหน้าที่ตรวจเช็คเรียบร้อยก็ปากกาขีดแดงตรวจการบ้านซะหน่อย
นั่งรอเวลาผู้คนก็เริ่มทะยอยมาตามใบนัด มาพิมพ์ลายมือ มาสอบสัมภาษณ์ มาพิธีสาบานตน ก็ทะยอยกันเข้ามา นั่งรอไป ก็จะหลับไปอยากนอนเกลือกกลิ้งเป็นอย่างมาก ถึงเวลาซะที 9.30 เจ้าหน้าที่ก็เรียกญาติ ๆ ให้ไปเข้าห้องประชุมก่อน โดยให้นั่งเก้าอี้แถวหลังสุดที่กั้นไว้ให้ เสร็จแล้วก็เรียกคนที่มารับประกาศเดินเป็นแถวเดียวขอตรวจเอกสารกับกรีนการ์ดอีกรอบ ก่อนเข้าห้องประชุมทำพิธี หน้าประตูเจ้าหน้าที่หนุ่มหล่อ รอรับกรีนการ์ดคืนไป ยังไม่ได้ร่ำลาใบกรีนการ์ดเลยอ่ะ กว่าจะได้มันมารอ 8 ปี เล่นตัวน่าดู อยู่เป็นเพือนกันมาอีก 5 ปี รวม 13 ปี ทีเดียวเชียว จากกันไปซะแล้ว เสียใจหนักมาก 55
ใครว่า ดีใจมากๆ ต่างหากไปซะที อิอิ รอรับเพื่อนใหม่ไฉไลกว่าเดิม ใบประกาศใหญ่ไปเลย ไม่ต้องมาพกแล้ว เจ้าหน้าที่หนุ่มหล่อ ให้ไปนั่งเก้าอีเรียงกันไป มีสองแถวแนวลึก ฝั่งซ้าย เรียงหน้า 5 ตัว ไล่ลงไป 6 แถว รวม 30 ตัว ฝั่งขวาเหมือนกัน อ่อ วันนี้ก็ 60 คนพอดีมารับใบประกาศซิติเซ่นอเมริกัน มีซองขาวใหญ่หนาๆ วางบนเก้าอี้ทุกตัว ผมนั่งริมทางระหว่างกลางพิธีพอดี แถวสองหน้า ๆเลย กะว่าเอ จะมีเรียกไปรับทีละคนป่าววุ้ย เหมือนรับปริญญาไรงี้ เปิดซองใหญ่มาก็เจอขนมมากมาย เอ้ย ไม่ใช่หร่ะ 55 เอกสารมากมาย
เล่มใส่ใบประกาศ โลโก้สีทองอร่ามของ uscis ใบบอกกำหนดการพิธีว่าจะเริ่มอะไรบ้าง ใบคำสาบานตน มีเพลงชาติอเมริกัน ไม่อยากจะคุย ร้องไม่เป็นหรอกนะ ร้องได้แต่เพลงชาติไทย แห่ะๆ หนังสือพ็อคเก็ตบุคประวัติศาสตร์อเมริกัน 1 เล่ม ใบแสดงความยินดี และแนะนำว่าหลังจากนี้ต้องไปทำอะไรบ้าง เช่น ไปทำพาสปอร์ตอเมริกัน ก็มีใบฟอร์มทำพาสปอร์ตอเมริกันมา 1 ชุด อ่อ มี ธงชาติอเมริกัน 1 อันเล็กๆ ไว้โบกสะบัดยินดีปรีดา น้ำตาไหลพรากๆๆ ตอนรับใบประกาศแล้ว เวอร์จริงง
10.00 น. ตรง เจ้าหน้าที่สาวสวยเกาหลีแน่ๆชัวร์ๆ ไม่มั่วนิ่ม ฮ่าๆ สวยเชียว ขึ้นบนเวทีแบบเตี้ย ๆเล็ก ๆ ห้องประชุมที่นี่ Uscis Raleigh Durham ไม่ได้ใหญ่โตมากเป็นรัฐเล็กคนไม่ได้เยอะแยะมากมายเหมือนฝั่ง CA เค้านั่น ฝั่งโน่นคงอลังการงานสร้าง มากมายเลยทีเดียวคนมาพิธีรับประกาศ ต่อ ๆเจ้าหน้าที่สาวก็เกริ่นนำ ว่ารูปให้ถ่ายตอนหลังเสร็จพิธีนะจ๊ะ พูดไรอีกเยอะแยะ เนิ่บ ๆ ง่วง ๆน่านอนชะมัด เคลิ้มจะหลับไม่หลับแหล่ ได้ยินแว่วๆ thailand อ้าว เค้าแนะนำประเทศนี่หว่า ว่าวันนี้มีคนจากประเทศไหนบ้างได้มาเข้าพิธีอันยิ่งใหญ่ในวันนี้ เอ้า ลุกไม่ทันแล้ววว พี่สาวแถวเดียวกันลุกขึ้นโชว์ตัวแหร่ะ เขินจุง 55 แต่จิง ๆนึกว่าเค้าเป็นฟิลิปิน หรือเกาหลีฮารางเฮโยซะอีก แห่ะๆ และก็ประกาศไล่ไปเรื่อยๆ ตรบมือไป โชว์ตัวกันไปภูมิใจไป จนครบประเทศที่มาเข้าพิธีวันนี้ เอ้า ครบ เจ้าหน้าที่สาวสวย เปิดสไลค์ ขึ้นจอร้องเพลงชาติอเมริกัน มีคาราโอเกะหน้าจอ ร้องกันไปหร่ะกัน ไอร้องไม่เป็น อายจัง ฮ่าๆ แต่ชำเรืองมองรอบ ๆ สาวหนุ่มฟิลิปินก็นิ่งสนิทเหมือนกัน เอามือขวาทาบ อกเคารพเพลงไป ตื้นตันใจกันไป จบแล้ว หลวงพ่อ ก็ขึ้นมาต่อ ให้กล่าวคำสาบานตน ตามในใบที่มีในซอง หน้าจอสไลค์ก็มีให้อ่านด้วย ก็ยกมือขวาขึ้น ว่าตามกันไปเนียน ๆ และก็มีตัวแทนในคนรับประกาศวันนี้ ขึ้นไปกล่าวเล็กน้อย
เจ้าหน้าที่เรียกชื่อผู้ชายคนนี้ไปเตรียมตัวตั้งแต่เช้า คงดูจากประวัติและสุ่มไป 1 คน ก็ต้องคล่องปะกิตซักหน่อย เสร็จก็เปิดสไลค์เพลง คำกล่าวหลวงพ่อ โน่นนี่นั่นช่วงนี้ สลึมสลือ คิดถึงเตียงนอนทุกวินาที ไม่ได้ปลาบปลิ้ม ปิติตื่นเต้นแต่อย่างใด 55 อยากนอนอยากให้เสร็จไว ๆ ได้ยินอีกที อ้าว ประธานาธิบดี พี่โอบาม่าจะมาร่วมพิธีด้วยหรอเนี้ย ว้าวๆๆ ที่แท้ ในหน้าจอสไลค์นั่นเอง หล่อมาเชียว กล่าวยินดี งั้นงี้ พวกคุณรอเวลานี้มายาวนาน ใช่ตรูรอนานมาก 13 ปี นานจิงๆ กว่าจะได้ซิติเซ่นอันสำคัญและยิ่งใหญ่มากๆ ปลาบปลิ้มปิติ น้ำตาไหลพรากก ฮ่าๆ พี่โอพูดพอสมควรจบ ได้เวลาแล้ว เจ้าหน้าที่สาวสวยคนเดิม ให้ลุกขึ้นทีละแถว เดินวนไปด้านข้างซ้ายหน้าประตูที่เข้ามา ไปรับใบประกาศทีละคนเรียงแถวไป ไรแว้ว แหม ไมไม่ให้หลวงพ่อแจกหน้าเวทีเหมือนรับปริญญาหร่ะ แหม่ถ้าแจกงี้ ใส่ซองที่วางไว้บนเก้าอี้ทีเดียวมาเลยดีกว่าไหม๊ 55 เออ แล้วคุณเจ้าหน้าที่จะแจกตรงได้ไงชื่อก็ไม่ได้แปะตามเก้าอี้ที่นั่งซะหน่อย งง ๆเดินตามไปก็เป็นดั่งที่คิดไว้ มั่วมาก 55 ต้องดูรูปดูหน้าบอกชื่อ แล้วก็หา ๆที่ซ้อน ๆในมือมาให้ เอิ่บแหม่ ทำเรื่องง่ายเป็นเรื่องยากเนอะ หน้าซองพิมพ์ชื่อใส่ไว้เลยก็จบหร่ะ เดินวนกลับมาก็มีเจ้าหน้าที่รับลงทะเบียนให้ฟอร์มลงทะเบียนโหวตเลือกตั้งมา
รูปตัวอย่างไม่ได้ถ่ายมานะครับ เอามาจากูเกิล พิธีสาบานตนก็ประมาณนี้หล่ะ
กลับมานั่งเก้าอี้อีกรอบ เย้ จะได้กลับบ้านนอนแล้วเว้ยยย เจ้าหน้าที่สาวมาประกาศอีกรอบตรวจสอบชื่อ สกุล วันเดือนปีเกิด ให้ถูกต้อง ไม่ถูกต้องเชิญติดต่อเจ้าหน้าที่นะคะ เพื่อทำเรื่องแก้ไขต่อไป เสร็จพิธีแล้วจ้ะ เชิญญาติ ๆ มาถ่ายรูปเป็นเกียรติกันได้ กับคุณหลวงพ่อ กะธงชาติหน้าเวที ตามสบายนะจ๊ะ เอิ่ม ส่วนกระผมเผ่นกลับบ้านก่อน เป็นห่วงเว็บที่โดนบล็อคเข้าไมได้อยู่ เจ้าหน้าที่ support เมลล์มาแจ้งแล้วว่าจะปลดล็อคให้แต่ต้องยืนยันก่อนว่าแก้ไขแล้ว ใช้มือถือก็เข้าระบบหลังบ้านไม่ได้ ต้องกลับไปเปิดคอมที่บ้าน ขับรถกลับซิ่งระเบิด ออกจาก uscis 10.45 น. ถึงบ้าน เที่ยงเกือบครึ่ง มาถึงบ้านก็แก้ไขเว็บเรียบร้อยเข้าได้ปกติ โย่วดีใจ 
มานั่งดูฟอร์มทำพาสปอร์ตเมกัน ใช้รูปถ่าย 2 รูปเดิมที่เคยมีในคอมตอนยื่นสมัครซิติเซ่นนี่หร่ะ ไม่เกิน 6 เดือน พริ้น ๆออกมาก่อน จริง ๆกะว่าจะไปทำพาสเดือนหน้า แต่วันนี้ยังมีเวลานี่หว่า ออกไปทำซะเลย
แต่เอ้ยๆๆๆ เพิ่งสังเกตุรูปถ่ายในใบประกาศสัญชาติเมกัน ไรว้า แม่มทำไมเอารูปถ่ายตอนพิมพ์ลายมือมาใส่ฟ่ะนั่น แล้วจะขอรูปตรูสวยๆ ไปทำไมตอนสมัครสอบ เซ็งง ไม่เข้าใจทำงี้ได้ไง หน้าง่วงเซ็งขนาดนั้น 55 วันที่ไปพิมพ์ลายมือ นี่ถ้าคนอื่นเพิ่งตื่นรอถ่ายรูปยิ่งแย่ไปใหญ่ แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่วันนั้นพิมพ์ลายมือ ว่ารูปนี้จะใช้ในใบประกาศนะแจ๊ะ คนถ่ายไม่สวยจะได้ขอถ่ายใหม่วันนั้นได้ แต่เออ เค้าก็ให้ดูก่อนนะ ว่าโอเคไหม จะถ่ายซ้ำได้อีก ใครจะไปรู้นึกว่าเก็บรูปประวัติเฉยๆ เหอๆ แต่ช่างมัน มาเล่าบอกไว้ก่อน ใครจะไปสอบอเมริกันซิติเซ่น โปรดจำไว้ว่า รูปสองใบ ที่เค้าขอไป ไม่ได้มาแปะใช้ในใบประกาศนะ 5555 ไม่ต้องไปซีเรียสรูปตรงนั้น โปรดจงซีเรียสแต่งหล่อสวยในวันไปพิมพ์ลายมือกันดีกว่า ให้สุดสวยหล่อกันไปเลย ถ้าถ่ายไม่ดี ขอถ่ายใหม่เลย รวมถึงลายเซ็นต์ ใครไม่เคยมีลายเซ็นภาษาอังกฤษเหมือนผม ให้ซ้อมและออกแบบลายเซ็นต์ตัวเองงามๆไว้เซ็นต์ตอนวันพิมพ์ลายมือซิติเซ่น รูปและลายเซ็นต์ จะเอามาจากวันถ่ายในวันพิมพ์ลายมือ ลายเซ็นต์จะมาอยู่ข้างรูปในใบประกาศซิติเซ่นของเรา วันแรกที่ผมได้ใบประกาศมาก็เห็นเข้าใจว่าเป็นเจ้าหน้าที่รับรองเซ็นใบประกาศ ทั่วไป ไม่คิดว่าจะเป็นของตัวเองเพราะเกิดมาไม่เคยออกแบบลายเซ็นต์ตัวเองเขียนปกติ มาตลอดเลยไม่เอะใจ จนไปทำพาสปอร์ตอเมริกัน ป้าเจ้าหน้าที่บอกยูต้องเซ็นต์นะแบบนี้แล้วชี้ให้ดูข้างรูปในใบประกาศซิติ เซ่น อ้าววว นี่ใครเซ็นต์แทนตรู เจ้าหน้าที่ออกใบหรอ ตรูไม่เคยเซ็นต์ เซ็นต์แทนให้ผมเฉยเลย แถมห่วยยังกะไก่เขี่ย เหมือนคนเมา ง่วงจะหลับ เห็นทีไรเซ็งทุกที ทำไมวันพิมพ์ลายมือของผมไม่มีให้เซ็นต์ก็ไม่รู้คงลืมให้เซ็นต์ ไม่ใช่มามั่วเซ็นต์แทนห่วยๆแบบนี้ ถ่ายมาประจานเจ้าหน้าทีคนที่เซ็นต์แทนผม เพราะรูปและลายเซ็นต์นี้จะติดในใบประกาศสัญชาติอเมริกันไปนิรันกาล
รู้สถานที่ทำพาสปอร์ตอเมริกันอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ post office ในอเมริกาใหญ่ ๆ จะทำได้ ของผมอยู่ใน down town ขับรถไปประมาณไม่เกิน 30 นาทีถ้ารถไม่เยอะไม่ติด พริ้นรูปออกมากรอกฟอร์มง่ายๆ บ่ายสองกว่า ๆแล้ว โรงเรียนเด็กเลิกพอดี ช่วงนี้ รถโรงเรียนออกเป็นสาย รถติดกะจาย เอ่อ เลือกเวลาไปเหมาะดีจริง ๆฮ่าๆๆ ช่างมันชิว ๆไปรษณีย์ปิด เย็นๆ ลั้นลาขับรถไปกะว่าเสร็จเรียบร้อยวันนี้แน่ ๆค่าธรรมเนียม $140 พาสปอร์ตเมกัน แพงจริงๆ เอกสารเตรียมไปก็ ใบประกาศสัญชาติ ใบขับขี่ กรอกฟอร์มสมัครเรียบร้อย รูปถ่ายสี 2 นิ้ว 2 ใบตามระเบียบวีซ่า จ่ายค่าธรรมเนียม ไม่รับเครดิตการ์ด รับแต่ มันนี่ออเดอร์ หรือเช็ค จะเสียค่าธรรมเนียม $15 ถ้าบัตรเดบิตหักบัญชีโดยตรงไม่เสียค่าธรรมเนียม
เดินเข้าไปอย่างมั่นใจ ไอ่หยาาา ป้ายประกาศข้างหน้า walk in ไม่เกิน 10.00 น. หลังจากนั้นต้องทำโทรนัดมาก่อนล่วงหน้า ไรฟ่ะ เมืองบ้านนอกเล็ก ๆคนไม่ได้เยอะแยะ เรื่องมากขนาดนี้เลยหรอ เมืองอื่นไม่เห็นจะต้องนัด วอคอินไปทำได้เลย เจ้าหน้าที่ผู้หญิงผิวสี กำลังจะถ่ายรูปลูกค้าสาวผิวสีเหมือนกัน พูดด้วยสีหน้าแบบ ไอ้นี่บ้านนอกจริงไม่รู้เรื่องไรเลยนะยะ รับรู้ได้ถึงฟิวลิ่งตรงจุดนั้น ฮ่าๆ กับลูกค้าสาวพวกเดียวกัน อมยิ้มแบบ ทำนัดมาก่อนนะแบบฉันนี่ เอออ แล้วไม่บอกหน่อยหร่ะ ว่า ตอนนี้ไม่มีคิวนัด ทำได้ไม่ได้ ทำให้หน่อยไม่ได้หรอไง แหม่หยวน ๆไม่มีเลยนะ เลยบอกไป ไอไม่นัด เด้วมาจันทร์เช้าก็ได้ โด่ เห็นเราเป็นกะเหรี่ยงตัวดำหรอไง ตรูก็เป็นอเมริกันซิติเซ่นเท่ากันแล้วนะเฟ้ยย อยากเอาเก้าอี้นั่งรอทุ่มใส่หัวทั้งสองคนเลยทีเดียว 5555 ขับรถกลับบ้านอย่างเซ็งงงง ไม่ไปหรอกวันจันทร์ ไปสิ้นเดือนต้นเดือนหน้าหาฤกษ์งามยามดีก่อน อิอิ รอบหน้าเจอกันนะครับ ไปทำพาสปอร์ตอเมริกันกะเจ้าหน้าที่ผิวสีคนเดิม 
